Güneş Sistemini oluşturan bireyler, bir bulutsunun çocuklarıdır. Ancak bu
bulutsu, ilkel evrende olduğu gibi yalnız hidrojen ve helyumdan oluşmuyordu.
Ağır elementler de içeriyordu. Gezegenler ve yeryüzündeki yaşamın oluşması bu
sayede mümkün oldu. Bu elementlerden demir ve ondan daha hafif olanları
yıldızların içinde; demirden ağır olanlarıysa süpernova patlamaları sırasında
oluştu.
Gezegenler, merkezde oluşan Güneş’in
çevresinde artakalan gaz ve tozdan meydana geldi. Bu toz ve gaz bulutu,
başlangıçta Güneş’in çevresinde dönen, bir disk biçimini aldı.
İlkel Güneş Sistemi’nde, toz parçaları bir
araya gelerek “kondrül” denen küçük göktaşlarını oluşturdular. Kondrüller
birbirleriyle ve çevrelerindeki toz parçalarıyla birleşerek “kondrit” denen
göktaşlarını oluşturdu. Günümüzdeki göktaşlarının büyük bölümü de kondritlerdir.
Kondritler birleşerek son aşamada “gezegencik” denen ilkel gezegenlere
dönüştüler. Gezegencikler oluştuğunda artık ortada fazla gaz ve toz kalmamıştı.
Sıcak ve küresek yapıda olan
gezegenciklerin büyüklükleri Ay’ınkinden çok daha küçüktü. Bir zamanlar gaz ve
toz diskinin yer aldığı düzlemde çok sayıda gezegencik
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder